Inwestowanie w Kabul

Nowy inwestor ujawnił się ostatnio w Polsce.  Premier Tusk oświadczył że  wysłanie nowego kontyngentu mięsa armatniego do Afganistanu jest „inwestowaniem w przyszłość Polski”.   Czym oczywiście zaskoczył wielu którzy zaczynali już wątpić czy prowincja wschodnia euro imperium, w kilka dni po zrzeczeniu się suwerenności, ma w ogóle jakąś przyszłość.   Teraz już wiadomo że ma. Jest nią  najwyraźniej gonienie pusztuńskich pastuchów po Hindukuszu. Czyli inwestycja grupowa tam gdzie nie mamy nic do szukania a jeszcze mniej do znalezienia. Tyle że powroty będą  już indywidualne.

Jest rzeczą wysoce niefortunną że kraj tak długo doświadczany latami obcej  okupacji  ma tak krótką pamięć.  Pamięć czasów kiedy sam  odprawiał swoich okupantów do domu z dziurką w czole i był z tego dumny.   Dopóki kasy starcza armie mogą naparzać się z innymi armiami. Dywizje mogą podrzynać gardła innym dywizjom.   Ale trudno będzie najemnikom NATO pokonać ludzi w Afganistanie. Ludzi walczących przed swoimi rodzinami i na swojej ziemi  o te rodziny i o tą ziemię.   NATO nie ma tam nic do szukania  i nic do wygrania.  Nigdy nic nie miało w pierwszym rzędzie.  Do przegrania  ma natomiast wszystko – prestiż, goodwill i sam cel swojego istnienia.  Demoralizujący odwrót z bezsensownej i nie prowadzącej  donikąd wojny, razem z  wrakami ludzi i pojazdów, za kilka lat odbije się rykoszetem w domu.  Zakwestionowany zostanie sens samego istnienia  NATO które nie potrafiło pobić paru górali z kałachami.

Ale Afganistan nie bez parady nazywany jest cmentarzem imperiów.  Złamało sobie na nim zęby  imperium brytyjskie w swoim apogeum.  W czasach kiedy to słońce nigdy nad nim nie zachodziło a limity imperialnej potęgi wydawały się nie istnieć toczyło tam trzy krwawe wojny. Potem górale przetrącili kręgosłup Armii Czerwonej,   zmuszając Rosjan do podwinięcia ogona pod siebie i  pospiesznego powrotu do domu.

Niepomne lekcji w  Wietnamie na tej samej drodze znajduje się teraz trzecie imperium. Jeszcze się łudzi że wynik nie będzie ten sam.  Że  jeszcze więcej  najemników i jeszcze więcej bomb  rzecz uratuje, zmuszając  górali do wywieszenia białej flagi.   Ale wynik inny nie będzie.  Uzbrojona po zęby  imperialna machina  nie pokona oporu ludzi walczących na swojej ziemi z obcym okupantem.  O ile flaga będzie gdzieś powiewała to prędzej ta Talibanu  na opuszczonych w pośpiechu helikopterami ambasadach w Kabulu.  Nie to aby cały naród stał murem za talibańskimi fanatykami.  Ale cały będzie stał przeciwko obcym okupantom.

Na tą  bezsensowną  awanturę premier Tusk wysyła więcej Polaków na skinienie Obamy. Twierdzi publicznie  że to „inwestycja”. Jakby cierpień, trupów  i kosztów w dotychczasowej „inwestycji” nie było i tak zbyt wiele. Mimo nawet tego że  inną „inwestycję”  w tarczę rakietową Obama  mu właśnie bezpardonowo skasował. Kompromitując tym zresztą całą polską politykę zagraniczną utrzymującą od lat  że bez tego Rosja zje nas żywcem. 

Rząd nie uzależnił  zwiększenia polskiego korpusu ekspedycyjnego nawet od symbolicznego gestu zniesienia  wiz na który  ponownie szukający frajerów amerykański prezydent mógłby się w końcu zdobyć.   Mógłby się zdobyć, ale nie musi.  Bo murzynów nie potrzeba przecież w Nowym Jorku ale w Afganistanie.  A wiz  do Afganistanu nie potrzeba.  I nawet podróż może wypaść taniej bo bilet tylko w jedną stronę…

Jeżeli  taka ma być przyszłość Polski w którą premier Tusk chce inwestować to zastanowić się poważnie należy nad  zashortowaniem tego waloru…  Naked.  

©2009 DwaGrosze